Archiwa blogu
10 lat później…
Pierwszy wpis na blogu to Wielki L – Mięgusz wymięka! Pomysł zrobienia powtórki po dekadzie zrodził mi się w głowie kilka miesięcy temu, ale planowanie akcji szło jak po grudzie, więc zamiast cisnąć na siłę, wolałem spokojnie poczekać na odpowiedni moment.
Wycof z Lubonia
Dzisiaj myśleliśmy o jakimś kapuścianym zachodzie słońca. Smog Krakowski przesłaniał nam widoki z okna, więc mieliśmy mega pozytywną niespodziankę jak wyjeżdżając z Krakowa zobaczyliśmy, że się przejaśnia, mimo iż południe już minęło, a Tatry oglądaliśmy zaraz po zjeździe z obwodnicy.
ZTGM i PRĄĆ BORKOWSKIEGO
Na weekend majowy pogoda płata figla i zamiast odwiedzać Słowację postanawiamy zrobić rodzinny wypad w Beskid Wyspowy. Dawno, dawno temu wejściem na Luboń Wielki i zejście Percią Borkowskiego zacząłem swoją przygodę z ZTGM, widoków wtedy nie było, jedyne co widzieliśmy to Yeti w lesie. Tym razem liczyłem na jakieś przejaśnienia żeby w końcu zobaczyć cokolwiek z Perci Borkowskiego… ni chuya, nic z tego nie będzie! Wszędzie mglisto ale postanawiamy poczekać na okno pogodowe przed wejściem do lasu. Tak czekamy jedno piwo, drugie piwo i nic. Idziemy dalej, przynajmniej jest sucho. Trasa fajna, moim zdaniem ciekawsza niż Perć Akademików, szkoda, że krótka. Po drodze robimy pięć wyciągów i znajdujemy dwie jaskinie, jedną właściwie znałem, a druga jest kawałek dalej, wejście wąską szczeliną ok dwóch metrów w dół i taka norka pod skałą.
Wielki L – Mięgusz wymięka!
Relacja autorstwa Kiełbasy vel !:
Tydzień wcześniej ustalamy plan działania. Wszystko w rękach pogody, która zmusza nas do obrania planu „B”. Prognozy są fatalne, ale mamy tak dość miasta, że nie powstrzyma nas nic!